วันอังคารที่ 10 มิถุนายน พ.ศ. 2557

ตัดเลยๆ ฉับๆๆ



บนถนนเส้นทางคดเคี้ยว
ชีวิตถูกเคี่ยวจนเข้มแข็ง
หนามไหน่มากมายทิ่มแทง
ทนแกร่งใจกล้าสู้ฝ่าฟัน

มีเพียงร่างกายใจเด็ดเดี่ยว
มิเหลียวแลหลังครั้งฝัน
เรื่องราวมากมายสารพัน
ลืมมันให้สิ้นกลิ่นไอ

ตัดรักหักใจไกลชั่ว
พาตัวถอยห่างสว่างใส
แม้ต้องปวดเหน็บเจ็บใจ
อยู่ไปโง่งมจมนาน

ยินดีคำหวานหว่านล้อม
จอมปลอมลุ่มหลงน่าสงสาร
กว่ารู้ก็ช้ำทรมาน
พ้นผ่านครานี้หนอพอเสียที

ดอกไม้ น้ำค้าง แสงแดด
ใบหญ้าอาศรม ลำพูน

อโหสิ


สัญญากับใจ
ลืมไปหมดหนอ
มันมากเกินพอ
ไม่ขอกร้ำกราย

ไม่เคยรู้จัก
ไม่เคยทักทาย
ไม่มีความหมาย
สายลมผ่านเลย

ปล่อยไปเสียบ้างช่างมัน


แสนล้าเบื่อหน่ายใคร่หนี
โลกที่วุ่นวายสับสน
อยากลาจากไกลผู้คน
ให้พ้นผ่านลับไม่กลับมา

เป็นไปได้หนอมนุษย์
ยื้อยุดสิ่งสมปรารถนา
เมื่อได้ดั่งหวังตั้งตา
ชีวาเริงรื่นชื่นใจ

พลาดหวังจากสิ่งที่หวัง
หมดพลังทรุดพลันหวั่นไหว
เราหยุดสู้รบสงบใจ
ปล่อยไปเสียบ้างช่างมัน

ดอกไม้ น้ำค้างแสงแดด
ใบหญ้าอาศรม ลำพูน

เริ่มวันใหม


ฉากลิเกถูกลากเปลี่ยนฉากแล้ว
ณ ที่แนวชายป่าที่อาศัย
ตะวันทอแสงทองผ่องอำไพ
เริ่มวันใหมวันนี้แสนดีจัง

ความรักธรรมชาติสะอาดสวย
ต่างชูช่วยดูแลเสริมความหวัง
ใต้ร่มฟ้าป่าเขาร่มเงาบัง
มิหยุดยั้งออกเดินทางสร้างชีวา

ดอกไม้น้ำค้างแสงแดด
ใบหญ้าอาศรมลำพูน