ฉันวังเวงเย็นเฉียบสุดเงียบเหงา
มองเห็นเงาบาปนั้นแสนหวั่นไหว
เหล่าคนผู้ผิดพลาดอนาถใจ
หารู้ไม่ยังทะนงหลงลืมตน
หลงว่าไฟสวยงามน่าเชยชิด
หลงชีวิตลืมเวลาลืมเหตุผล
หลงว่าสุขที่แท้แสนทุกข์ทน
มิอาจพ้นบ่วงโลกีย์ที่ดักลวง...
มองเห็นเงาบาปนั้นแสนหวั่นไหว
เหล่าคนผู้ผิดพลาดอนาถใจ
หารู้ไม่ยังทะนงหลงลืมตน
หลงว่าไฟสวยงามน่าเชยชิด
หลงชีวิตลืมเวลาลืมเหตุผล
หลงว่าสุขที่แท้แสนทุกข์ทน
มิอาจพ้นบ่วงโลกีย์ที่ดักลวง...

การคิดอ่านอาศัยใจสว่าง
หากเราวางปลดปล่อยค่อยแก้ไข
คงไม่ยากไม่นานผ่านพ้นไป
ประสบการณ์เป็นกำไรชีวิตเรา
อดีตคือวันวานผ่านไปแล้ว
อนาคตแน่แน่วยังว่างเปล่า
กังวลไยเวลาเนิ่่นนานเนา
มิมัวเมาทำวันนี้ให้ดีเอย
หากเราวางปลดปล่อยค่อยแก้ไข
คงไม่ยากไม่นานผ่านพ้นไป
ประสบการณ์เป็นกำไรชีวิตเรา
อดีตคือวันวานผ่านไปแล้ว
อนาคตแน่แน่วยังว่างเปล่า
กังวลไยเวลาเนิ่่นนานเนา
มิมัวเมาทำวันนี้ให้ดีเอย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น